TransScreen filmfestival "Laat zien dat we geen enge creatures zijn". Schat, dat vindt ook niemand
Niemand vindt of noemt jullie "enge creatures" en zo wel dan zijn het bijna altijd moslims maar jullie zijn nog niet klaar voor dat gesprek
Inmiddels voelt het toch vooral alsof we elke dag opnieuw gedwongen worden te kijken naar hoe de transgemeenschap opgejaagd en gesponsord door plaatselijke eenmanszaken als Adidas, Bud Lite, Ford, Transformers, de NAVO, D66, Target & Co zich door het leven heen schaduwbokst tegen een vijand die ze zichzelf aan laten praten, gedragen door een geslachtsopvatting die conceptueel onhoudbaar is.
Niemand heeft een probleem met de transgemeenschap an sich. Meid, doe lekker en breng vooral wat leven in die stoffige cis-brouwerij die van consultants aan elkaar hangt. En ook de insteek van het filmfestival klinkt in ieder geval positief: "We willen met films laten zien dat we ook gewoon leuke mensen zijn." Daar zijn we helemaal voor.
Maar het begint te wrijven bij die bijna altijd aanwezige onderstroom; de agressieve ontkenning van het feit dat de Nederlandse stijging van 206% in vraag naar transgenderzorg nagenoeg volledig te wijten is aan dat het een sociologisch modeverschijnsel betreft. Alsook de evenzo agressieve volharding dat biologische mannen die zich als vrouw identificeren al dan niet na (vergaande) medische transitie daarmee dan ineens van het vrouwelijke geslacht zijn. Dat zijn ze niet en zullen ze ook nooit worden. Ze blijven van het mannelijke geslacht, ongeacht hun verdere genderbeleving.
En het is helemaal niet erg om dat op momenten dat die specificatie er toe doen, gewoon te benoemen.